به گزارش مشرق ؛ متن صحبت های حجت الاسلام جاودان به شرح زیر است :
الان ایام نوروز در پیش است. این تعطیلات برای دبیرستانیها و دانشگاهیان حدود 20 یا 25 روز است و انسان برای اینکه تمام سرمایه عمرش را در این مدت به باد دهد فرصت دارد. وسائلش هم معمولا آماده است. در 20 مجلس شرکت میکنیم و بعضا در هر کدام 20 یا 30 غیبت میشنویم یا غیبت میکنیم که این برای نابودی سرمایه تمام عمر کافی است.
بیشتر هم هست. این یکی از مشکلاتی است که ممکن است به وجود بیاید. ممکن است در برخی برخوردها و معاشرتها زمینه معاشرت حرام فراهم شود. این هم عاملی است که باعث میشود انسان همه چیزش را از دست بدهد. این دو مورد بالخصوص برای جوانان و نوجوانان دو امتحان بزرگ است. پدران و مادران عزیز دست بچه هایشان را میگیرند و با هم به جهنم میروند. خب پدرها و مادرها چرا زور می آورند؟ امروز یک آقای دانشجویی آمد و همین سوال را از من داشت.
گفت آقا پدر و مادر فشار می آورند. من گفتم خب بنشینید و فکر کنید و راهی برای حفظ دینتان پیدا کنید. یک وقت انسان باید در دسترس آنها نباشد. برای حفظ دینتان فن به کار برید. جایی که انسان میداند دینش در خطر است شوخی بردار نیست. بنده تا به حال این مطالب را با این وضوح عرض نمیکردم. اما چه کار میتوان کرد؟
برخی پدر مادرها بچه را نابود میکنند. به چه دلیل زور میگویند و فشار می آورند؟ به چه دلیل میگویند حتما باید به فلان مجلس بیایی که مثلا دختری هم در آنجا هست؟ برای شما پدر و مادر مشکلی به وجود نمی آید اما برای جوانتان هزار مشکل به وجود می آید. جوانها! فکر کنید و راه پیدا کنید. راهی بیابید که پدر و مادر هم دلگیر نشوند.
زیرا دلگیر شدن آنها نیز خوب نیست. خدا راضی نیست. راهی بیابید که آنها دلگیر نشوند و شما هم گرفتار گناه نشوید. اگر انسان فکر کند و برای دینش غصه بخورد انشاء الله راهی پیدا میشود. در هرصورت صله رحمی که انسان در آن گرفتار گناه شود اصلا جایز نیست. نه اینکه واجب باشد. اصلا جایز نیست. من به مجلسی بروم گرفتار چند غیبت و تهمت بشوم اصلا جایز نیست. ببینید صله رحم جزء واجبات درجه اول است و قطع رحم جزء گناهان بسیار بزرگ است.
با این حال اگر من به آنجا بروم گرفتار گناهی میشوم و ممکن است دین مرا به باد دهد، جایز نیست. اگر خدایی نکرده، خدایی نکرده، پدر و مادری در چنین شرایطی ناراضی شدند، اطاعت از آنها لازم نیست. زمانی که دین در خطر باشد اطاعت از پدر و مادر لازم نیست.
الان ایام نوروز در پیش است. این تعطیلات برای دبیرستانیها و دانشگاهیان حدود 20 یا 25 روز است و انسان برای اینکه تمام سرمایه عمرش را در این مدت به باد دهد فرصت دارد. وسائلش هم معمولا آماده است. در 20 مجلس شرکت میکنیم و بعضا در هر کدام 20 یا 30 غیبت میشنویم یا غیبت میکنیم که این برای نابودی سرمایه تمام عمر کافی است.
بیشتر هم هست. این یکی از مشکلاتی است که ممکن است به وجود بیاید. ممکن است در برخی برخوردها و معاشرتها زمینه معاشرت حرام فراهم شود. این هم عاملی است که باعث میشود انسان همه چیزش را از دست بدهد. این دو مورد بالخصوص برای جوانان و نوجوانان دو امتحان بزرگ است. پدران و مادران عزیز دست بچه هایشان را میگیرند و با هم به جهنم میروند. خب پدرها و مادرها چرا زور می آورند؟ امروز یک آقای دانشجویی آمد و همین سوال را از من داشت.
گفت آقا پدر و مادر فشار می آورند. من گفتم خب بنشینید و فکر کنید و راهی برای حفظ دینتان پیدا کنید. یک وقت انسان باید در دسترس آنها نباشد. برای حفظ دینتان فن به کار برید. جایی که انسان میداند دینش در خطر است شوخی بردار نیست. بنده تا به حال این مطالب را با این وضوح عرض نمیکردم. اما چه کار میتوان کرد؟
برخی پدر مادرها بچه را نابود میکنند. به چه دلیل زور میگویند و فشار می آورند؟ به چه دلیل میگویند حتما باید به فلان مجلس بیایی که مثلا دختری هم در آنجا هست؟ برای شما پدر و مادر مشکلی به وجود نمی آید اما برای جوانتان هزار مشکل به وجود می آید. جوانها! فکر کنید و راه پیدا کنید. راهی بیابید که پدر و مادر هم دلگیر نشوند.
زیرا دلگیر شدن آنها نیز خوب نیست. خدا راضی نیست. راهی بیابید که آنها دلگیر نشوند و شما هم گرفتار گناه نشوید. اگر انسان فکر کند و برای دینش غصه بخورد انشاء الله راهی پیدا میشود. در هرصورت صله رحمی که انسان در آن گرفتار گناه شود اصلا جایز نیست. نه اینکه واجب باشد. اصلا جایز نیست. من به مجلسی بروم گرفتار چند غیبت و تهمت بشوم اصلا جایز نیست. ببینید صله رحم جزء واجبات درجه اول است و قطع رحم جزء گناهان بسیار بزرگ است.
با این حال اگر من به آنجا بروم گرفتار گناهی میشوم و ممکن است دین مرا به باد دهد، جایز نیست. اگر خدایی نکرده، خدایی نکرده، پدر و مادری در چنین شرایطی ناراضی شدند، اطاعت از آنها لازم نیست. زمانی که دین در خطر باشد اطاعت از پدر و مادر لازم نیست.
